անջատողական քիւրտերը եւ հայերը
separatist kurds & ass armenians
ayrılıkçı Kürtler ve eşek Ermeniler
Հայաստանի ավտովթարային բարբարոսութիւններ
(11-year-old girl beheaded)
THE ARMENIAN STYLE
29 August 2017
Ահաւասիկ պատանդառումի վնասազերծման հայկական տեսակը:
Ասիկա կը համարուի աշխարհի ամենատգէտ ռազմավարական իրագործումը պատանդառումի վնասազերծման:
Here is an Armenian style of neutralization a hostage taking.
This is considered to be the world’s most ignorant strategic realization of neutralizationofa hostage taking.
Voici un style arménien de neutralisation d’une prise d’otage.
Ceci est considéré comme la réalisation stratégique la plus ignorante au monde quant à la neutralisation d’une prise d’otage.
ԱՌԱՆՑ ՄԵԿՆԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ – NO COMMENT
OF ARMENIA
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ
ԵՐԵՔ ՇՈՂՈՔՈՐԹՆԵՐԸ
ՈՂՈՐՄՈՒԹԻՒՆ
ԵՐԵՒԱՆԵԱՆ ԱՀԱԲԵԿՉՈՒԹԵԱՆ
«ԴԻՒՑԱԶՆԱԿԱՆ» ՎԻԺՈՒՄԸ
(Սասնայ Ծտեր)
ԾՆԿԱՉՈՔ
ՍԱՍՆԱՅ ԾՏԵՐ
31 Յուլիս 2016
31 Յուլիս 2016
ՄԱՆՈՒԷԼ ԳՐԻԳՈՐԵԱՆ
Բացայայտումներ, ՎԱՀԱՆ ՊԱՏԱՍԵԱՆԻ կողմէ:
– 2016 –
ՄԵԾ ԲԱԲԵԼՈՆԱԿԱՆ այց հեթանոսաց երկիր՝ ՀԱՅԱՍՏԱՆ
ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ԺԷ:5
GREAT BABYLONIAN visit to pagan ARMENIA
REVELATION 17:5
սասնալուր / sasounnews
24 յունիս / june 2016
ՍԵՐԺ ՍԱԳԻՍԵԱՆ՝ ԿԱՐԴԱԼ ՉԳԻՏՑՈՂ ՆԱԽԱԳԱՀ
« Հայաստանը սկսեց խոսել սպառնալիքի լեզվով »
http://fact.am/president-meeting-with-ambassadors-of-osce-states/
BY ՓԱՍՏ ԼՐԱՏՎԱԿԱՆ · 04.04.2016
« աներկբա » բառին վստահաբար «նախագահը» առաջին անգամ հանդիպած է, քանզի չկրցի հասկնալ, թէ ինչո՞ւ այդ բառը լեզուի կոտրտուկով ( ան – երկբա ) պէտք էր կարդար (բայց ոչ միայն այդ բառը) այս կարդալ չգիտցող նախագահը:
Նախագահական մակարդակի ցածրանիշ ընթերցանութիւնը, վստահաբար արդիւնք էր պատրաստուած նիւթը աչքէ անցնելու ժամանակի չգոյութեան, բայց առնուազն կարդալու չնչին հմտութիւն ընդգրկող որեւէ «հայ», գէթ կարողանալու էր գլուխ հանել յանպատրաստից նիւթը ու կարդալ առանց խեղդուելու, եւ զայս որակել՝
« Հայաստանը սկսեց խոսել սպառնալիքի լեզվով » ???
Կը նշանակէ, հայկական լրատուական ախմախութեան չափանիշ չկայ …
ՍԱՍՆԱԼՈՒՐ
04 / 04 / 2016
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԱՐՏԱԴՐՈՒԹԻՒՆ
MADE IN ARMENIA
Fabriqué en Arménie
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՄԱՖԻԱԿԱՆ ՍԻՍԹԵՄԸ
THE MAFIA SYSTEM OF ARMENIA
LE SYSTÈME MAFIEUSE DE L’ARMÉNIE
Հիմա, իշխանական աթոռներու համար անօթի սատկած շուներու՝ առաջին աւազակապետութեան շառաւիղի լակոտներու հետ «քաղաքական համագործակցութիւն» սարքեցին, որպէսզի մէկզմէկ քաքերը ծածկեն ու նստին վրան:
http:
ՍԱՍՆԱԼՈՒՐ
Մ 2016
ՀԱՆՐԱՊԵՏԱԿԱՆ ԿՈՒՍԱԿՑԱԿԱՆ ԱՊԻԿԱՐՈՒԹԻՒՆ
Զրադաշտական (Եգիպտական ժառանգութիւն) աստուածութեան խորհրդանիշի տակ, Հայաստանի Հանրապետական կուսակցութեան խօսնակ եւ խորհրդարանի փոխնախագահը շարք մը մեծխօսիկ պարապախօսութեանց կարգին երկու նկատարելի տգիտութիւն յայտարարեց:
– «ԱԿՏԻՎԻՍՏ ՊԱՊԻԿ» –
ԱԿՏԻՎԻՍՏԱԿԱՆ ՊՐԱՎԱԿԱՑԻԱ
ապտակ
յետոյ
ակտիվիստական պրավակացիա
ապտակ
https:
http:
http:
կարմրանիշերը՝
ՍԱՍՆԱԼՈՒՐ
22 Օգոստոս 2015
Տե՛ս նաեւ
http://maratoug.com/archives/3498
http://maratoug.com/archives/6966
Ակտիվիստ չի նշանակում ոստիկանին դեմ առ դեմ կանգնող ու հայհոյող կամ գլխարկի մեջ թքող
http:
ԵՐԵՒԱՆ
«ԱԿՑԻԱ» – «ԱԿՏԻՎԻՍՏ»
. . . 2015 . . .
Տակաւին աւելին՝
http:
«Դաժան բռնության ենթարկված ցուցարար աղջկան բժիշկը հրաժարվում է առաջին օգնություն տրամադրել»
Այս «ցուցարար աղջիկը» որ մարդ մինչեւ իսկ կը մտածէ թէ նստարանին վրայ նստած ըլլայ առանց վարտիքի, կամ ալ «ցոյցի» պահուն կորսնցուցած ըլլայ վրայէն, յամենայն դէպս չհասկցայ թէ ի՞նչ պէտք կար սեքսոլոգիական կերպարով մասնակցելու ակցիային . . . :
Ակցիա, որու իրենց մասնակցութեամբ յայտարարական կոչումներով հանդէս եկած էին Հայկօ-Մկօյական հասարակութիւններ:
ՅՍՏԱԿԱՑՈՒՄ
Ամէն երկրի նման Հայաստան եւս ունի իրեն պարտադրուած համակարգ՝ Նոր Աշխարհի Կարգի – NWO հովանու ներքոյ, բայց փաստացի իրողութիւն է այն, որ բոլոր ակտիվիստները ոչ միայն «թանկացումներ», այլեւ տարբեր տիպի կեղեքումներ գլխիկոր կը կրեն երբ օտար հողերու վրայ են, օտար իշխանութիւններու քթին տակ, եւ ստրուկի նման սուս ու փուս ենթարկուելով metro-dodo-boulot / metro-dodo-job կենցաղին՝ միայն Հայաստանի մէջ կը դառնան մէկական Մաքիէվելեան ակտիվիստներ, որոնց համար իբր թէ վերջը կ՛արդարացնէ միջոցները – the end justifies the means ???.
ՍԱՍՆԱԼՈՒՐ
Յունիս 22, 2015
1918-ի մասին պետք է ճշմարտությունն ասվի
2014-05-28 12:47:04
http:
Մայիսի 28-ը տոնում ենք որպես հանրապետության օր: Տոնում ենք եւ անցնում առաջ: Տոնում ենք եւ այդպես էլ չենք ցանկանում գտնել մի շարք հարցերի պատասխաններ: Իսկ առաջին հանրապետության պարտությունից դասեր քաղելու եւ համապատասխան հետեւություններ անելու համար մենք պետք է ուժ գտնենք եւ հասկանանք, թե ինչպես հնարավոր դարձավ վերականգնել անկախությունը, երբ մեր ազգը ենթարկվել էր ցեղասպանության, ինչպես ստացվեց, որ ընդլայնեցինք մեր պետության սահմանները, իսկ հետո շատ արագ կորցրինք հսկայական տարածքներ եւ վերջին հաշվով կորցրինք անկախությունը:
Բաց աչքերով իրենց պատմությանը նայում են ուժեղները: Մենք դեռ չենք ցանկանում տեսնել այն, ինչ մինչեւ հիմա չտեսնելու ենք տալիս, իսկ որ ամենակարեւորն է, շարունակում ենք առաջին հանրապետությանը նայել այն պատուհանից, որը մեզ համար բացել են խորհրդային պատմաբանները եւ մի փոքր մեծացրել դաշնակցականները:
Մենք ամաչում ենք ասել, որ 1918թ. մայիսի վերջին, երբ Վրաստանն ու Ադրբեջանը հռչակեցին իրենց անկախությունը, մենք այդպես էլ այդ քայլին չգնացինք: Այսօր մենք ասում ենք, որ 1918թ. մայիսի 28-ին հռչակվեց Հայաստանի անկախությունը, բայց իրականում նման բան չի եղել: Մայիսի 29-ին Թիֆլիսում գումարվում է ՀՅԴ Արեւմտյան եւ Արեւելյան բյուրոների, Ազգային խորհրդի դաշնակցական ներկայացուցիչների, ինչպես նաեւ Սեյմի հայ պատվիրակների միացյալ խորհրդաժողովը:
Քննարկվում է ստեղծված վիճակը եւ Հայոց ազգային խորհուրդը որոշում է մի հռչակագիր ընդունել, որում նշված է, որ Ադրբեջանի եւ Վրաստանի կողմից իրենց անկախությունը հռչակելուց հետո ստեղծվել է նոր իրավիճակ, եւ որ Հայոց Ազգային Խորհուրդն իրեն հայտարարում է հայկական գավառների գերագույն եւ միակ իշխանություն:
Այս հայտարարությունն ընդունվում է մայիսի 30-ին: Ահա այսպես, Ազգային խորհուրդը չի համարձակվում հռչակել Հայաստանի անկախությունը: Ծանոթանալով ժամանակակիցների հուշերին, պարզվում է, որ չեն ցանկացել նեղացնել Ռուսաստանին եւ ձեռնպահ են մնացել անկախության հռչակումից: Ավելին, Ռուբենի «Հայ հեղափոխականի հիշատակները» գրքում նշված է, թե Ազգային խորհրդի անդամները չէին ցանկանում ուրախացնել թուրքերին եւ հռչակել Հայաստանի անկախությունը: Տարօրինակությունները, ինչպես տեսնում եք, շատ են: Նույն գրքում նշվում է, որ որեւէ մեկը Հայաստան պետությանը լուրջ չէր վերաբերում: Այն համարում էին Ռուսաստանի ծայրագավառ, մեր զորքերը ռուսական բանակի մի մաս, եւ որ հայ քաղաքական միտքը երբեք չի ցանկացել տուրք տալ թուրքերին եւ Ռուսահայաստանը պոկել Ռուսաստանից: Ամենատխուրն այն է, որ նշվում է, թե շատերը ստեղծված պետությունը համարում էին գերեզմանոց:
Հայաստանի անկախությունը հռչակվեց միայն 1919թ. մայիսի 28-ին, բայց համաձայնվեք, որ չնայած պատմության անիվը մեր կողմում էր, բայց ունենալով նման քաղաքական առաջնորդներ, նման վերաբերմունք պետության հանդեպ, հնարավոր չէր հաղթած դուրս գալ այս ամենի միջից: Ինչի մասին է խոսում այն, որ Հայաստանի կառավարությունը Երեւանում հայտնվեց միայն 1918թ. հուլիսի կեսերին, այն էլ այն բանից հետո, երբ վրացիներն այլեւս չհանդուրժեցին, որ Հայաստանի կառավարությունը գործի իրենց պետության մայրաքաղաքի ամենակենտրոնում: Կարող եք պատկերացնել մեկ այլ երկիր, որի կառավարությունը ցանկանա երկիրը ղեկավարել այլ պետության մայրաքաղաքից:
Եթե ցանկանում եք հասկանալ, թե ինչու տարածքներ կորցրինք եւ կորցրինք նաեւ անկախությունը, ապա գնացեք Պատմության թանգարան եւ ուշադիր նայեք առաջին վարչապետ Հովհաննես Քաջազնունու նոթատետրին: Այնտեղ միայն ռուսերեն գրառումներ են: Եւ ինչպես կարող է ռուսերեն մտածող եւ ռուսերեն գրող մարդը նպաստել Հայաստանի հզորացմանն ու զարգացմանը: Նույն Ռուբենի գրքում նշված է, որ բոլորը համոզված էին, որ այս վիճակը ժամանակավոր է եւ շատ շուտով Հայաստանը կրկին կհայտնվի Ռուսաստանի կազմում: Ահա այսպես:
Եւ մենք մինչեւ հիմա շարունակում ենք 1918-1920 թվականներին իրադարձություններին նայել խորհրդային պատմագիտության մատուցմամբ: Շատերը մինչեւ հիմա կարծում են, թե անգլիական զորքերը եղել են մեր թշնամիները, մեր հակառակորդները, այնինչ անգլիացիները մեզ միայն օգնել են, եւ ոչ միայն պարենով եւ հագուստով: Անգլիական բանակը քաղաքներ է ազատագրել եւ հանձնել Հայաստանին, անգլիացիները իրատեսական սահմաններով ուժեղ Հայաստան ստեղծելու առաջարկներ են արել, ինչը չի ընդունվել այն կառավարության կողմից, որը չէր ցանկանում ժամանել Երեւան: Արդյունքում անգլիացիները հուսահատ հեռացել են, հասկանալով, որ հայ քաղաքական միտքը շատ հեռու է պետություն ղեկավարելուց:
Ի դեպ, Հայաստանին իրատեսական առաջարկներ են արվել նաեւ բոլշեւիկյան Ռուսաստանի կողմից, ինչը եւս մերժվել է: Հայերը Կասպից ծովից մինչեւ Միջերկրական ծով, Սեւ ծովից մինչեւ Տիգրիս ձգվող երկիր էին ուզում եւ ցանկանում էին, որ այն մեզ նվիրեն, իսկ իրականում այդպես չի լինում:
Թուրքերն առանց մարտերի գրավեցին Էրզրումը, Կարսը, Ալեքսանդրապոլը, իսկ մեր բանակն ավելի լավ էր զինված եւ ավելի մարդաշատ էր, բայց բանակը չկռվեց: Հայերը չէին հասկանում, թե ինչ է պետությունը եւ չէին ցանկանում կռվել հանուն իրենց պետության: Հայերը ցանկանում էին կռվել հանուն Ռուսաստանի կամ Թուրքիայի: Եթե այս մասին մենք բարձրաձայն չխոսենք, եթե այս մասին մենք համարձակորեն չխոսենք, ապա այս խնդիրներից մենք չենք ազատվի:
Մենք պետք է համարձակորեն խոսենք մաուզերիստների մասին, որոնք կեղեքում էին ժողովրդին, չթողնելով հասկանալ, թե ինչ լավ է ազգային պետություն ունենալ: Ահա սա է իրականությունը, որի մասին մենք նախընտրում ենք չխոսել, բայց առանց այս մասին խոսելու մենք չենք հասկանա, թե ինչու են ներկա իշխանությունները կեղեքում ժողովրդին, ինչու հայը չի սիրում Հայաստանը եւ շտապում է արտագաղթել, ինչու Սերժ Սարգսյանի «եւ-եւ»-ի պատճառով արտաքին ճակատում մենք միայն պարտություններ ենք կրում:
Հակոբ Ասատրյան
«Մեծ հաղթանակից» հայերի բաժինը. Ուշագրավ տվյալներ
ՆԱԻՐԱ ՀԱՅՐՈՒՄՅԱՆ, Մեկնաբան
- Քաղաքականություն – 09 Մայիսի 2015, 13:11
– See more at: http:
Հայերի էթնիկ զտումը Երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը մոտ 50 միլիոն մարդու կյանք է խլել: Տոկոսային հարաբերակցությամբ հայերը մյուս ազգերից ավելի մեծ զոհեր են տվել: Վիճակագրության համաձայն՝ ԽՍՀՄ բոլոր հանրապետություններից զինծառայողների թվով ամենաշատ զոհը տվել է Հայաստանը՝ բնակչության 11%: Հաջորդն այց ցուցանիշով Բելառուսն է՝ 6.8%:
Ինչի՞ հետ է կապված այս սարսափելի անհավասարությունը: Ինչու՞ է այդքան շատ հայ զոհվել: Միգուցե ինչ-որ մեկը դիտավորյալ հայերին մահվա՞ն էր ուղարկում: Նույնպիսի իրավիճակ է նաեւ Ղարաբաղում, որն այդ ժամանակ Ադրբեջանի կազմում էր:
1939 թ. համամիութենական մարդահամարի տվյալներով, Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար մարզի բնակչությունը 150 838 մարդ էր, որից հայերն 90%-ն էին: Պատերազմի տարիներին մոբիլիզացվել ու ճակատ է գնացել 45 հազարից ավելի մարդ կամ ԼՂԻՄ բնակչության 32%-ը, այն դեպքում, երբ ԽՍՀՄ-ում միջին ցուցանիշը 6 % է: Տոկոսային հարաբերակցությամբ Լեռնային Ղարաբաղում ավելի շատ մարդ է մոբիլիզացվել, քան նույնիսկ ֆաշիստական Գերմանիայում:
«Շատ պատմաբաններ ու վերլուծաբաններ պնդում են, որ Լեռնային Ղարաբաղում մոբիլիզացիան, որն իր կամքին հակառակ ընդգրկվել էր Ադրբեջանական ԽՍՀ կազմում, տոտալ բնույթ էր կրում ու հայերի նկատմամբ ԱԽՍՀ իշխանությունների էթնիկ զտումների քաղաքականության մասն էր: Մեծ Հայրենականի ճակատներում Լեռնային Ղարաբաղի 22 հազար հայ է զոհվել»,- գրում է Ռեգնումը:
Փաստորեն, Հայոց ցեղասպանությունից ու Առաջին համաշխարհային պատերազմից 25 տարի անց հայերը նոր ցեղասպանության են ենթարկվել: Պատմաբանները դեռ պետք է պարզեն, թե ով է հրահանգել ավելի շատ հայերի մոբիլիզացնել: Հետաքրքիր է նաեւ, որ հայերը միակ ազգն են, որը ոչինչ չի ստացել 1945 թվականի հաղթանակից, այդ թվում, խոստացված Արեւմտյան Հայաստանը:
Իսկ այն բանից հետո, երբ պատերազմի վերջում Թուրքիան պատերազմ հայտարարեց Գերմանիային, չնայած որ դրան այդպես էլ չի մասնակցել, Ստալինը ճանաչեց Արեւմտյան Հայաստանի նկատմամբ Թուրքիայի, եւ Ղարաբաղի ու Նախիջեւանի նկատմամբ Ադրբեջանի իրավունքը:
Հայերը ահռելի դեր են ունեցել հաղթանակում, սակայն չեն ստացել ոչինչ:
90-ականների սկզբին հայերը Ղարաբաղում կռվեցին իրենց հողի, իրենց համար եւ ազատագրեցին երկիրը:
«Ռոբերտ Քոչարյանին 30 մլն դոլար փող էին տվել, իսկ Լեւոնը, Դեմիրճյանը եւ Վազգենը նրան իշխանության բերելու հանցակիցներն էին»
16 Ապրիլ, 2015 16:04 | Հարցազրույց Անահիտ Սիմոնյան
«Մարդկանց դրել են էշի տեղ եւ քշում են»
ՀՀ նախագահի նախկին թեկնածու, «Քաշաթաղ» ՀԿ նախագահ, իրավաբան Ռոբերտ Սիմոնյանն «Ասպարեզի» թղթակցին որոշ փաստական տվյալներ է ներկայացրել Հայկական հարցի խնդրով Եվրոպայի մարդու իրավունքների միջազգային դատարան դիմելու վերաբերյալ:
Վերջինս դիմել է Եվրադատարան` Արցախի ճանաչման, Սումգայիթի եւ Բաքվի հայկական կոտորածների, 1988 թվականին տեղի ունեցածը` որպես երկրաշարժ ներկայացված, սակայն, իր խոսքով ասած, իրականում չորս ատոմային ռումբերի պայթյունների հետեւանքով առաջացած արհեստական երկրաշարժի, 2008 թվականի մարտի 1-ի դեպքերի, մեր երկրի տնտեսության եւ արդյունաբերության միտումնավոր քայքայման, Կարսի եւ Մոսկվայի պայմանագրերի անօրինական լինելու, այդ պայմանագրերով Թուրքիային ամրագրված տարածքների՝ Հայաստանին ետ վերադարձման եւ Հայոց ցեղասպանության (պահանջելով Ցեղասպանությանը մասնակից բոլոր պետություններից՝ Թուրքիայից, Գերմանիայից, Անգլիայից, Ֆրանսիայից, Ռուսաստանից եւ դրան մասնակից դարձած այլ երկրներից 10 տրիլիոն դոլար փոխհատուցում) հարցերի քննության վերաբերյալ դատական գործընթաց սկսելու համար:
Պարոն Սիմոնյանի խոսքով, դատարան դիմելու հարցում թե´ Սփյուռքից, թե´ ՀՀ-ից որեւէ մեկն իրեն չի աջակցել, բոլոր ծախսերն իր անձնական միջոցներով է հոգացել: Իրավաբանի խոսքով, Հայաստանի իշխանությունները Եվրոպական դատարանից եկող փաստաթղթերն հրապարակայնացնելու հնարավորություն չեն տալիս:
«Ասպարեզն» իր ընթերցողների ուշադրությանն է ներկայացնում Ռ.Սիմոնյանի հետ արված հարցազրույցը:
-Պարոն Սիմոնյան, որքանո՞վ են մեր իշխանություններն հետամուտ լինում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման եւ Հայկական հարցի` միջազգային ասպարեզում բարձրաձայնելուն:
-Նախ, մենք ՀՀ իշխանություններ չունենք: Մենք ունենք ռեժիմ, որը բռնազավթել է ՀՀ իշխանությունը: Սա 1991 թվականից սկսած կարեւորագույն խնդիրներից մեկն է: Այսինքն, սրանք ոչ թե իշխանություն են, այլ, փաստացի հանցագործներ: 1988 թվականին ՀՀ Գերագույն խորհուրդը որոշում կայացրեց Ցեղասպանությունը դատապարտելու մասին, որն օրենքի ուժ չստացավ: Այսինքն, Ցեղասպանության փաստը որպես այդպիսին, մեր պետության եւ այս խամաճիկների կողմից ճանաչված չէ. պաշտոնապես չի ճանաչվել:
Անգամ վերջերս, որ ընդունվեց հույների եւ եզդիների Ցեղասպանության մասին բանաձեւ, դրա մեջ չի ամրագրված Հայոց ցեղասպանության ճանաչման խնդիրը: Նշանակում է` այս ռեժիմը գործում է միայն դրսի պատվերի շրջանակներում: Նրանցից ոչ մեկն հայկական, ազգային պատկանելություն չունի: 1988 թվականից հետո ճանաչման գործընթացը վերացել է. Հայաստանը միջազգային հարաբերություններում հանդես է գալիս որպես ագրեսոր. պետություն, որը բռնազավթել է այլ պետության տարածքները:
Հայ-թուրքական արձանագրություններով ստորագրված փաստաթղթերն ամրագրել են Արեւմտյան Հայաստանի, այսօրվա Թուրքիա անօրինական պետության կարգավիճակի հաստատումը: Ճանաչելով Թուրքիա կոչեցյալ պետությունը, մենք վերացնում ենք մեր տարածքային պահանջատիրությունը: Այսինքն, որ այսօր կապիկություններ են անում` պետք է ճանաչե՜լ, պետք է ճանաչե՜լ, դա որեւէ կապ չունի մեր իրական պահանջատիրության հետ եւ միայն ձեւական բնույթ է կրում. պահանջատիրությունը իրավական գործընթաց է, ոչ թե դուրս գալ հրապարակային ներկայացման` պետք է ճանաչե՜լ եւ արդեն 100 տարի է` դրա մասին են խոսում, բայց որեւէ իրավական գործընթաց այդ ուղղությամբ չի սկսվել, որը դատական գործընթացն է:
Համապատասխան մարմինները, եթե հայկական պատկանելություն ունենային, ապա նրանց պարտավորությունն էր` թե´ նյութական, թե´ բարոյական, թե´ տարածքային, թե´ արյան պահանջ ներկայացնել միջազգային դատարաններին: Թուրքիա կոչեցյալն իր մեջ ընդգրկում է նաեւ այսօրվա Արեւմտյան Հայաստանը, իսկ Ատրպատականն այսօր ներկայացվում է որպես ադրբեջանական տարածք (Ադրբեջանի տարածքն էլ ներկայիս Ատրպատականն է` Բակուրակերտ մայրաքաղաքով):
1986-1989 թվականներին, ՀԽՍՀ Գերագույն խորհուրդը որոշում կայացրեց Արցախի` Հայաստանին վերամիավորելու մասին, որը պետք է օրենքի ուժ ստանար միայն Մոսկվայի հաստատումից հետո: Բայց, քանի որ Մոսկվան մերժում է, 1990 թվականի հունվարին` ՀԽՍՀ Գերագույն խորհուրդ կոչեցյալը նոր որոշում է կայացնում` Լեռնային Ղարաբաղը եւ Հյուսիսային Արցախը որպես ադրբեջանական տարածքներ ճանաչելու մասին:
1991 թվականից սկսվեց ինքնորոշում խաղը, բայց ու՞մ ամբողջականության շրջանակներում. այսօրվա Ատրպատականի: Այսօրվա մեր խամաճիկների` Լեւոնի, Քոչարյանի, Սերժիկի միջոցով Արցախի տարածքը եւ Ատրպատականն ամրագրվեցին, որպես ադրբեջանական: Դրանից հետո տեղի ունեցավ Լեւոնի հրաժարականն ու Քոչարյանին բերելու գործընթացը:
1998 թվականին` Քոչարյան կոչեցյալը, իրավունք չուներ անգամ մասնակցություն ունենալ նախագահական ընտրություններին, քանի որ չուներ 10 տարվա քաղաքացիություն: Քոչարյանի` նախագահական ընտրություններին մասնակցությունը, սահմանադրական կարգի խախտում էր, որը կատարվեց Լեւոնի, Վազգենի, Դեմիրճյանի եւ ներկա խամաճիկների մասնակցությամբ: 1998 թվականին Դեմիրճյանն էր հաղթել:
Լեւոնը Վազգենի հետ եւս ստորագրել էր Արցախը` որպես ադրբեջանական տարածք ճանաչելու մասին փաստաթղթի տակ, ուստի՝ տարածքների վերադարձի խնդիր էր առաջացել: Դրանց վերադարձման դեպքում, քանի որ տղաները դեռ զինված էին, ջոկատները կային, ապա ետ կդառնային եւ որպես պետական դավաճանների` բոլորին կսատկացնեին, քանի որ կստացվեր` իզուր տեղն ենարյուն թափել:
Ի դեպ, ԼՂՀ նախկին նախագահին` Արթուր Մկրտչյանին, սրանք են վերացրել: Նրա սպանությունն էլ գաղտնի մնաց: Փաստորեն, մենք ազատագրեցինք մեր տարածքներն, իսկ այս տականքներն Արցախի հետ դրանք ամրագրեցին` որպես ադրբեջանական: Հիշու՞մ եք, երբ Լեւոնը հոդված գրեց` «Պատերազմ կամ խաղաղություն» վերնագրով ու հորդորում էր, որ պետք է տարածքները վերադարձվեն: Նշեմ, որ մենք ինքնորոշման խնդիր չունեինք, այլ` ազատագրման, քանի որ ազատագրման խնդրով ամրագրվում է, որ Թուրքիան եւ Ադրբեջանն են բռնազավթել հայկական տարածքները, ոչ թե մենք:
Ես ներկայացրել եմ ինքնորոշման միջազգային նորմերին համապատասխան օրենքներ, որի շրջանակներում Հայաստանը պետք է ճանաչեր Արցախի ինքնորոշման փաստը, եթե անգամ չէր ճանաչում այն, որպես Հայաստանի վարչատարածքային միավոր: Բայց, Հայաստանը դա էլ չի անում: Սփյուռքը եւ դաշնակ կոչեցյալներն այս մասին լռում են, որեւէ մեկն այս հարցը չի բարձրացնում:
Սփյուռքում էլ չեն խոսում, որ գիտե՞ք ինչ կա` Հայկական հարցը մտել է միջազգային դատարան, եւ համայն հայության` սատար կանգնելու եւ հրապարակային դարձնելու խնդիրն է անհրաժեշտ, որ մեր հարցերը, որոնք միջազգային վարույթ են ընդունվել, դրական արդյունք ստանան: Եթե միջազգային դատարանը որոշում կայացրեց, որ այո´ Ցեղասպանությունը եղել է, ապա մեր բոլոր հարցերն ինքնըստինքյան լուծվելու են, այդ թվում` պահանջատիրության: Քանի որ ներկայիս Ադրբեջանը զբաղեցնում է նախկին Ատրպատականի տարածքը, ապա, որպես ՀՀ վարչատարածքային միավոր մենք պետք է ազատագրեինք այդ տարածքը, իսկ սրանք ներկայացրեցին, որպես գրավյալ տարածք: Դրա համար, միջազգային հարաբերություններում Հայաստանն հանդես է գալիս, որպես ագրեսոր, որը բռնազավթել է Ադրբեջանի տարածքները:
-Ռ. Քոչարյանին ինչու՞ բերեցին իշխանության:
Քոչարյանին բերեցին, որ նրա միջոցով տարածքներն հանձնեն. այդ պարտականությունը նա ստանձնեց: Դրա համար Քոչարյանին 30 մլն դոլար փող էին տվել: Նաեւ աչք փակեցին նրա՝ 10 տարի շարունակ ՀՀ քաղաքացիություն չունենալու հանգամանքի վրա, որպեսզի դա անտեսվի: Լեւոնը, Վազգենը, Դեմիրճյանն անգամ իրավունք չունեին թույլ տալ, որ Քոչարյան կոչեցյալը մասնակցություն ունենար նախագահական ընտրություններին: Նորից եմ ասում` Քոչարյանը 10 տարվա ՀՀ քաղաքացիություն չուներ: Նրա` ընտրություններին մասնակցելու իրավունքը սկսվելու էր այն ժամանակ, երբ ՀՀ սահմանադրությամբ ամրագրված երեք պահանջները` այն է` ընտրությանը մասնակցելու իրավունք ունենալու, 35 տարին բոլորած լինելու եւ 10 տարի անընդմեջ ՀՀ քաղաքացիություն ունենալու հանգամանքներն առկա լինեին:
Դրա համար Դեմիրճյանը, Վազգենը, Լեւոնը եւ այսօրվա հանցագործները նույն հանցագործության մասնակիցները, հանցակիցներն ու կազմակերպիչներն են: Քոչարյանին նշակակելու պահն ինչու՞ էր հարմար: Քանի որ Դեմիրճյանն հաղթել էր, ապա նա հրաժարվեց միայն այն տարբերակով, որ Քոչարյանը պետք է գա` տարածքներն հանձնի, որից հետո արցախցուն պետք է ասեին` պետական դավաճանն ինքն է, դուք եք ընտրել, մենք ի՞նչ անենք: Տարածքներն հանձնելուց հետո Քոչարյանին պատասխանատվության կկանչեին, իրենք էլ կնստեին, ոնց որ ասած` առոք-փառոք կվայելեին: Բայց, Քոչարյանն հասկացավ, որ տարածքների վերադարձից հետո, իրեն «սատկացնելու» էին, ուստի, դաշնակների հետ դրեցին, «սատկացրեցին» Վազգենին, Դեմիրճյանին եւ իր թիմակիցներին եւ գցեցին այս տականքի` Սերժիկ Նարիմանովի վրա:
-Հայոց ցեղասպանության պահանջը մեր օրերում ի՞նչ բնույթ է կրում:
Շարունակել ընթերցել՝
http:
Տե՛ս նաեւ՝ http:
ՍԱՐԳԻՍԵԱՆ: «Հայաստան պատրաստ է Թուրքիոյ հետ խաղաղութեան գործընթացը շարունակելու, առանց նախապայմաններու»
سركسيان : أرمينيا مستعدة لاستئناف عملية السلام مع تركيا بلا شروط مسبقة (فيديو)
ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ
« ԱԿՏԻՎԻՍՏ »–ԱԿԱՆ
ԼԻՐԲ «ԱԿՑԻԱ»–ՆԵՐ
« Խափանուած էք դուք Քրիստոսէ, որ օրէնքով արդարանալ կ՛ուզէք, ու շնորհքէն ինկած էք »:
ԳԱՂԱՏԱՑԻՍ 5 : 4
Գաղատացուոց ժողովքին գրած իր նամակով, Պօղոս առաքեալ Մովսիսական օրէնքով արդարանալ ուզող այդ օրերու Հրեաներուն հանդիմանական ոճով կը յստակեցնէ, որ Քրիստոսով Փրկութիւնը «օրէնքի» դրոյթներէն կախեալ չէ:
Խօսքը կը վերաբերէր անոնց, որոնք թլփատութիւնը կը կարեւորէին՝ օրէնքի այդ պարտադրանքի կատարմամբ՝ իրենց կարծիքով Աստուծոյ հաճութիւնը վայելելու:
Այս տրամադրութիւն/իրադրութիւնը այսօրուայ առումով, ահաւասիկ 2 հազարամեակէ աւելի ետք, տակաւին գոյութիւն ունի:
Մէկ կողմէ Արեւելեան Հայաստանի «անկախութիւնը», միւս կողմէ արուեստաբանական – technologique «զարգացումները» առիթ ընձեռեցին Հայաստանեան ինչ որ մնացած ժողովրդային խաւերը (չըսելու համար ամբոխը) ըմբոստութեան հրահրող « ակտիվիստներուն »:
Շնորհիւ համացանցին՝ գաղափարներ, պատահարներ, շարժումներ, հրահրումներ, եւ բազմատեսակ պիտանի ու անպիտան, բարոյական ու անբարոյական դրուագներ յորդած գետի նման կը տարածուին ամէնուրէք:
Ուստի եւ, նմանակումներ ու ընդօրինակութիւններ իրենց կարգին բազմօրինակ են, յատկապէս երբ որոշ ցամաքամասի ժողովրդային շարժումներ «օրինակ» կը հանդիսանան սկզբունքայնութենէ զուրկ, բայց մանաւանդ իւրայատկութեան պակասութենէ տառապող այլ հասարակութեանց:
Ահա՛ այսպիսին է Արեւելեան Հայաստանի «ժողովրդային» շարժմանց «ակտիվիստ»–ական բորբոքումները, որոնք յաճախ տեղի կ՛ունենան օրէնքի չարաշահումներով: Այլ խօսքով, «օրէնքով ??? արդարանալով»:
Կայսերական միջոցներ
youtube – facebook – google+ – twitter . . .
Համաշխարհային առումով այս միջոցները, զորս ծրագրուած նպատակներ կը հետապնդէն, ներմուծուած է մինչեւ հայկական ներաշխարհի ծուծը, որու աւելի ցայտուն երեւոյթը արտացոլուած է Արեւելեան Հայաստանով: Ինչո՞ւ: Որովհետեւ նա՛խ «սփիւռքեան» կոչուած արտասահմանեան հայութեան այլասերած տհաճելի կացութիւնը մէկ կողմէ, երկրորդ, Հայաստանի հայութեան որպէս անկախ պետականութեան քաղաքացիներ ըլլալու հանգամանքը միւս կողմէ, նպաստեց մէկուն երեւելիութեան՝ Հայաստանեանը, ընդդէմ միւսին աներեւելիութեան՝ արտասահմանեանը:
Ամենապարզ օրինակը Հայաստանեան պատկերասփիւռային ճառագայթումն է համաշխարհային գետնի վրայ, մինչդեռ արտասահմանեան ԱՂՔԱՏ հայութիւնը կը շարունակէ մնալ այդ ԱՂՔԱՏՈՒԹԵԱՆ ոլորտին մէջ: Այսինքն, եթէ այսօր Հայաստանեան 3 հեռուստակայաններ իրենց հաղորդումներով (թէպէտ մեծաւ մասամբ կուտ-կորկոտ չունեցող յայտագիրներ) մատչելի են ԱՄԲՈՂՋ հայութեան՝ ներս եւ դուրս, անոնց համազօր արտասահմանեան կառոյցները ոչինչ ունին՝ ԱՂՔԱՏ ԵՆ:
Չկան, ու պիտի չըլլան «սփիւռքեան» հեռուստակայաններ սփիւռք + Հայաստան հեռահաղորդման:
Google–եան թարգմանութիւնները արեւելահայերէնով են: Wikipedia–յի թարգմանութիւնները արեւելահայերէնով են: Արեւմտահայերէնը դարձած է լեզու՝ ԿԱՏԱՐԵԱԼ ՉՔԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆ: Գլխաւոր մեղադրեալը է՛ նախ եւ առաջ արեւմտահայերէն խօսող հայը, ապա արեւելահայերէն խօսող հայը:
Արեւմտահայերէնի պարագային դիտումս է՛ն նախ եւ առաջ արտասահմանի՝ «սփիւռքի հայերը», ապա Պոլսոյ ապտիւլ համիտեան ու աթաթիւրքեան թրքերէնախօս «հայերը», որոնց կարգին կիսատ-պռատ Կիլիկեցի «հայեր», ի մասնաւորի Այնթապցի «թուրք հայերը», իսկ արեւելահայերէնի պարագային միտումս է՛ն Արեւելեան Հայաստանի «հայերը»:
Աւելի խայտառակ տակաւին, երբ արեւմտահայերէն խօսողներ Արեւելեան Հայաստան հազիւ ոտք կոխած մէկ օրէն միւսը իրենց շապիկը փոխելով կը դառնան «ում», «դում» ու «դդում»ներ: Բայց հակառակն ալ իրողութիւն է՝ երբ արտագաղթող հայաստանցիք դրսում կը դառնան «կոր» «կոր»ներ …:
Հիմա անդրադառնամ youtube–եան ստեղծագործութիւններուն . . .
Թէ ինչպէս Հայաստանցի «ակտիվիստներ» եւ «ժուրնալիստներ» իրենց «ակցիա»–ներով թաթախուած են այս youtube–եան ինչ որ «յեղափոխութիւններով»:
Այստեղ կ՛օգտագործուին 4-5 նկարահանումներ «ակտիվիստիների» ու «ժուրնալիստների» կողմէ կատարուած, զորս ընհանրապէս կապ անգամ չունին «բուն թեմայի» հետ, այլ պարզապէս գրաւչութեան մարմաչով տեղադրուած/թափուած են youtube–եան փողոցները: Տարեթուերը կարեւոր չէն:
1- «Բողոքի ակցիա ՌԴ դեսպանատան առջեւ. 3 մասնակից բերման են ենթարկվել»
https://www.youtube.com/watch?v=SqkCDmVcZVA
Օրինակներ «ակտիվիստների» «յեղափոխաշունջ» արտայայտութիւններից . . . միշդ «օրէնքով» ??? «արդարանալով» . . .
« … մենք ձեր խնդրանքը չենք կատարում, բայց մենք պէտք է մնանք էստեղ … »
Խօսքը ուղղուած է ոստիկաններուն:
« … թէ, խնդրանքը հիմք է … »
« … մենք դեսպանատան տարածքում չենք … վերեւը կապոյտ երկինք ա … »
« … մենք էլ Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացիներ ենք … »
« … պա դուք ինչի եք խոչընդոտում մեր ազատ տեղաշարժուելու իրաւունքը … »
Յաջորդ կուտը-պակաս խօսքերը . . .
« … մենք ինչի՞ ենք եկել էստեղ … ակցիա ե՞ք անում … »
այսինքն, իբր իրենք զբօսնելու եկած են այդտեղ, իսկ ոստիկաններու ներկայութիւնը ծիծաղելի «ակցիա» կ՛որակէն …
Յետոյ . . .
« … ես խնդրում եմ էդ ոստիկանին նկարեք, ինքը շատ կոպիտ ցեւերով հրեց … »
« … դուք խախտում եք մեր սահմանադրական իրաւունքը … »
ապա ոստիկանները հրում հրմշտկման կ՛ենթարկուին «ակցիա»յի «ակտիվիստների» կողմէ . . . յետոյ իրենք իսկ կը հարցապնդեն զանոնք . . .
« … հիմքերը ներկայացրեք, ինչի՞ եք տանում … հիմքերը ներկայացրեք իրաւական … »
« … իրաւական հիմքերը ներկայացրեք, … ի՞նչ իրաւունքով … »
Այսինքն «ակտիվիստ»-ները արդարադատական վճիռ կը պահանջէն ոստիկաններէն, հենց փողոցի վրայ . . . դարձեալ «օրէնքով» ??? «արդարանալով» . . . :
Մնացած լրբութիւնները ինքներդ դիտե՛ք:
2-Միջադեպ Հանրապետության հրապարակում՝ ոստիկանների և «Դո՛ւրս մեր գրպանից» ակցիայի մասնակիցների միջև
https://www.youtube.com/watch?v=QEYXkeinabw
Այստեղ ուղղակի դատ-դատավարութիւն ընդդէմ ապահովական մարմիններուն:
Կը տեսնաք սատանայի փաստաբան – avocat de diable մի անձնաւորութիւն (կապոյտ շապիկով), որ բոլորի քաղաքացիական, սահմանադրական, մարդու իրաւունքներու, միջազգային արդարադատական բոլոր կանոններու հիմամբ, զեկուցումներ կը ջամբէ՝ «ակտիվիստ»-ները իրազեկելու «օրէնքի» գաղնիքներէն . . . :
Տեղին է մատնանշել «ժուրնալիստական» նախանձախնդրութիւնը՝ կրակի վրայ ձէթ թափելու դերակատարութեամբ, աջ ու ձախ վազվռտուքներով անընդհատ կը «նկարէն» կարգապահութեան պատասխանատուները:
3-Քաղաքացիական ակտիվը` ոստիկանությունում
https://www.youtube.com/watch?v=xJpPFnbHZ50 
Այստեղ ուղղակի «ակտիվիստ»-ական լրբութեան գագաթնակէտն է:
Ինչպէս պիտի նկատեք, այս Հրեայ կանանց նման գլխուն «եազմա» փաթթած լկտի պարմանուհին մատներու խոցումներով ոստիկանին կ՛ընդդիմանայ «օրէնքով» ??? «արդարանալով» . . .
Հազար «հալալ» այդ ոստիկանին, որ երբեւէ տեղի չտուաւ այդ պոռնկատիպ անդաստիարակ աղջկան առաջ:
Եթէ այս անպատկառ երեւոյթը համարձակէր ի՛ր իսկ տան մէջ, նման լրբութիւններ կիրարկել իր եղբօր կամ՝ աւելի վատ, իր հօր դէմ, ապա այդ երկուքը զինք բռնելով կ՛ոլորէին ու կը մտցնէին էշուն ոռը:
Էշը պնդութենէ անմիջապէս պիտի սատկի, ուստի եւ Երեւանեան փողոցը պիտի ունենար քաք մը պակաս՝ «ակտիվիստ»-ական:
4-Շանթ Հարությունյանի հեղափոխությունը` «կադրից դուրս»
https://www.youtube.com/watch?v=gbTmso6sMpM
« ԵՍ ՍԿՍՈՒՄ ԵՄ ՀԵՂԱՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ»
Պաստառի վրայ գրուած լոզունքով, բայց նամանաւանդ գաւազաններով: Շանթ կոչեցեալի «յեղափոխութիւնը» կը սկսի Ռուսական յեղափոխականութեամբ: Ապա զգուշացնելով հետեւորդները «провокатор»ների նկատմամբ, համարեայ Հայաստանի ամբողջ բնակչութիւնը կ՛որակէ «բոզերի պէս ապրողներ»:
Այս հակաբոզական սիսթեմի «յեղափոխականը» հակաոստիկանական փայտէ ձողը ձեռին, տնային պատրաստութեամբ պայթուցիկներով ալ գրպանները լցրած (տեսեք նկարահանումը 1:45 վյրկ.էն) երկու տասնեակ շաքալների հետ կ՛ընթանայ դէպի հակաբոզական հրապարակ:
Ի դէպ, ասեմ, որ այդ գաւազաններէն տեսանք, ինչպէս Ուքրանական նացիստ/ֆաշիստ ծայրայեղականներու, այնպէս ալ Պանկլատեշի կատաղած մուսուլմաններու ձեռքերը . . . :
Այդտեղ ռմբարձակումները կը սկսին ոստիկանաց վրայ, յետոյ «օրէնքով արդարացած» կը մաքրուին փողոցէն զիպիլի նման:
Այս PSYCHOPATH–ի նմանները շատ են հայկական հաւաշխարհի մէջ, որոնք ամէնայն անձկութեամբ կը մարտնջին ցոյց տալու ինչ որ մի կարողութիւն . . . ? ? ?
Տես՝
Ինչպես էին բերման ենթարկում Շանթ Հարությունյանը
https://www.youtube.com/watch?v=mstbmNlPEB0
Այս հակաբոզական սիսթեմի «յեղափոխականների» յեղափոխական «ակցիայի» ժամանակ պիտի տեսնեք մի երիտասարդուհի, որ նկարահանումներու մասնագիտութեամբ տոգորուած ջահելների եւ «ժուրնալիստների» դիմաց կանգնած Պղատոնական փիլիսոփայութիւն կը դասաւանդէ: Նայիլ տեսագրութիւնը՝ 7:35 վյրկ.ը:
https://www.youtube.com/watch?v=gbTmso6sMpM
Նա ասումա հետեւեալը . . .
« … էսօր որ Ֆրանսացի ժողովուրդը ապրում է բարեկեցիկ, հենց այն մարդկանց շնորհիւ է ովքեր դուրս եկան եւ յեղափոխութիւն արեցին իրենց երկրում … »
Ֆրանսակա՞ն թէ մասոնական «յեղափոխութիւն» . . .
Ֆրանսացիներու «բարեկեցիկ ապրու՞մը» . . .
գրեթէ 10 միլիոն աղքատներ հաշուող Ֆրանսան, ու մօտ 10 միլիոն գործազուրկներ . . .
Առնուազն այսքանը, այս անգէտ ու անփորձառու Հայաստանցի Պղատոնուհիի համար . . .
Իսկ Խօսքն Աստուծոյ, ասումա հետեւեալը . . .
« Մինչեւ ե՞րբ, ո՛վ անփորձներ, պիտի սիրեք անփորձ լինելը, . . .
եւ մինչեւ ե՞րբ, ո՛վ հիմարներ, պիտի ատեք գիտելիքը»:
ԱՌԱԿԱՑ 1 : 22
Վերջին youtube–եան ստեղծագործութենէ ետք եզրափակեմ:
5-Միջադեպ` «Հարսնաքարի գործով» վճիռը հրապարակելու ժամանակ
https://www.youtube.com/watch?v=tf2ifLVmd-M
«վերեվը Աստված կա», «վերեվը Աստված կա», «վերեվը Աստված կա» … բայց տակաւին՝ «Աստուծո դատով եք դատվելու» …
Կը վերաբերի Վահէ ԱՒԵՏԵԱՆԻ դէմ ի գործ դրուած ամենալիրբ մարդասպանական արարքի դատավարութեան, որ տեսագրութեան խորագիրը ձեզ մղել պիտի տայ ոչ թէ Վահէ ԱՒԵՏԵԱՆԻ ծնողաց կողմէ դժգոհութեան արտայայտման վիճակի մասին մտածելու, այլ մտքի ծայրէ չանցած գազանային իրադրութեան ականատես լինելուն:
Որովհետեւ, ճիշդ հակառակ իրավիճակ մը յայտնաբերող այս նկարահանումը ցոյց կու տայ ամբաստանագրի ընթերցումէ ետք դատապարտեալներու ծնողաց ունեցած վայրագ վերաբերմունքը, ի մասնաւորի այն կատաղած դիւահարը, որ ոստիկան կամ ոչ, տղամարդկանց ձեռքերուն մէջ համարեայ մերկանալու աստիճան տապլտկող «մայր» կոչեցեալը զինք պատռտելով, ու «ժուրնալիստների» վրայ առարկաներու նետոց-բռնոցներով կ՛ուզէ իր ընդդիմական «ակցիան» արտայայտել դատավճռի հանդէպ:
Ընդ միջոցին, այս դիւահար կնոջ մարդասպան որդին հենց դատարանի մէջ հարուածներու «ակցիա» մըն ալ ինք կը ստեղծէ ոստիկաններու դէմ . . . :
Ուստի եւ, դիւահար մայրը որդւոյն «ակցիա»-յին կը միանայ «վերեվը Աստված կա», «վերեվը Աստված կա», բոզավարի բացագանչութիւններով: Խորքին մէջ այդ «վերեվի աստվածը» կը վերաբերի ի՛ր ու իր նմանների «աստծուն», որ «կա», այսինքն Սատանայի մասին է խօսքը, անտարակոյս:
«կա» որոշուած ժամանակի համար:
Բարեբախտաբար նոյն դատավարութեան վերաբերող տարբեր տեսագրութիւններ ցոյց կու տան դիւային եղելութիւնը դատապարտող մասնագէտ հայորդիներ, զորս որակելի քաղաքավարութեամբ կը պախարակէն այդ կատաղի ծնողաց լրբութիւնները:
Հիմա եզրափակեմ արծարծուած մտորումները:
Փաստուած իրողութիւն է youtube-եան, google-եան, facebook–եան, twitter–եան բոլոր այս «ընկերային ցանց» («սոցիալական» ցանց) կոչուած ու տակաւին նոր կայքերու եւ աղբիւրներու կապուածութիւնը Ամերիկեան գաղտնի սպասարկութեանց կապանքներով, բայց ի մասնաւորի, ՆՈՐ ԱՇԽԱՐՀԻ ԿԱՐԳԻ ծրագրաց թակարդուածութեամբ:
Շատեր՝ նաեւ հայ–հաւերու ստուար քանակ մը, անոնցմով կ՛ապրին՝ կ՛արթննան ու կը քնանան, կ՛աշխատին ու կը հաղորդակցին, առանց անդրադառնալու, որ իրենց ամբողջ էութիւնը հեռակառավարուած է նշուած ակունքներէն:
Արեւելեան Հայաստանի ցնորական անկախութիւնը իր հետ բերաւ բաւականին շփացածութիւններ ու չտես-տեսաւի ընկրկումներ:
Ցայտուն օրինակներէն է վերեւ նկարագրուած youtube-եան տեսագրութիւնները, որոնք անկախաբար իրականութեան անյաղորդ իրենց խորագիրներով, կը մնան դաստիարակութենէ զուրկ, եւ յաւելեալ փճացման առաջնորդող աղբիւրներ:
« Անոնց միտքը ձգէ իշխանութիւններուն եւ պետութիւններուն հնազանդիլ ու հպատակ ըլլալ, ու ամէն բարի գործերու պատրաստ գտնուիլ »:
ՏԻՏՈՍ 3 : 1
Պօղոս առաքեալի սոյն յորդորը Աստուածավախ ու քաղաքակիրթ քաղաքացի ըլլալու անհրաժեշտութեան կը վերաբերի: Բայց միեւնոյն ժամանակ գլխիկոր հպատակ չըլլալու հրամայականը ի զօրու է, երբ Ճշմարիտ Աստուծոյ պաշտամունքին կը սպառնայ սատանայական կարգադրութիւնը:
« Վասն զի մեր պատերազմը արիւնի ու մարմնի հետ չէ, հապա իշխանութիւններու ու պետութիւններու հետ, եւ այս աշխարհիս խաւարին՝ իշխաններուն հետ, երկնաւորներուն մէջ եղող չար ոգիներուն հետ »:
ԵՓԵՍԱՑԻՍ 6 : 12
Մեր ժամանակները «վերջին օրեր» ակնարկուած Աստուածաշունչի մարգարէութիւններու իրականացման դարաշրջանն է:
Նախորդ դարաշրջանէն արդէն ապացուցուած է Սատանայի ու իր համագործակից դեւերու ԵՐԿՐԻ վրայ շպրտուած ըլլալը՝ իրենց դիւայնութիւններով երկրային տիրակալութիւն բանեցնելով:
Մինչեւ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆ լիիրաւ հաստատումը, մարդկանց չի վերաբերիր որոշուած ժամանակը ո՛չ կարճացնել, ո՛չ երկարաձգել,
« Չըլլայ որ մէկը ձեզ խաբէ կերպով մը. Վասն զի այն օրը պիտի չգայ՝ եթէ ապստամբութիւնը առաջ չգայ, ու յայտնուի մեղաց մարդը, կորստեան որդին. Այն հակառակորդը հպարտացած ամէնուն վրայ, որ Աստուած կ՛ըսուի կամ կը պաշտուի, մինչեւ անիկա Աստուծոյ տաճարին մէջ Աստուծոյ պէս պիտի նստի, եւ ինքզինք ցուցնէ թէ Աստուած է »:
Բ. ԹԵՍԱՂՈՆԻԿԵՑԻՍ 2 : 3 – 4
« ԱՊՍՏԱՄԲՈՒԹԻՒՆ »
Հաւատքի պակաս, բարոյականութեան անկում, դիւային ուսուցմունքներ, անհնազանդութեան «ակցիա»–ներ, «ակտիվիստ»–ական լրբութիւններ, «ժուրնալիստական մանիպուլացիաներ», պետական ահաբեկչութիւններ, համաշխարհակալական տիրապետութիւն ԸՆԴԴԷՄ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆ:
Ասոնց բոլորի հեղինա՞կը.
« Աստուած կ՛ըսուի » …
« Աստուծոյ պէս » …
« Աստուած է » …
Այսինքն Սատանան:
Այստեղ Արեւելեան Հայաստանի մաֆիական իշխանութիւնը դրուատելու ոչ մէկ միտում կայ, բայց անոր հակառակ հիմնաւորելու այն փաստը, որ «ակտիվիստ»-ական եւ «ժուրնալիստ»-ական «ակցիա»-ներու նկարահանումները որեւէ կերպ չեն յաջողած ցոյց տալու հայկական ոստիկանական վայրագութիւններ ??? :
Հետեւաբար ամէնայն պարծանքով պիտի յանդգնիմ մեծարելու ՀԱՅ ՈՍՏԻԿԱՆՆԵՐՈՒ ՔԱՂԱՔԱՎԱՐՈՒԹԻՒՆԸ, զորս կը գերազանցէն Հայաստանցի քաղաքացիի բոզավարի, պոռնկավայել, վարնոց եւ «անարշիստ» լրբութիւնները:
Ձեր տեսագրութիւնները նպատակադրութեան հակառակը փաստեցին:
Այժմ առիթն է համտեսելու ձեր պաշտած Ամերիկայի ՈՍՏԻԿԱՆԱՊԵՏԱԿԱՆ սիսթեմի ներքոյ տեղի ունեցած «ակցիա»–ներու դէմ ի գործ դրուած ՈՍՏԻԿԱՆԱԿԱՆ լրբութիւնները:
Բայց իսկապէս ու պարզապէս լրբութիւննե՞ր . . .
«DEMONS ARE REAL» – «ԴԵՒԵՐԸ ԻՐԱԿԱՆ ԵՆ»
https://www.youtube.com/watch?v=NelohGVGhfs
ՖԻԼԻՓ ՍԱՍՈՒՆ
Յունուար 18, 2015
( ԱՅՍ ՅՕԴՈՒԱԾԻ ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄԸ ՅՈՒՆՈՒԱՐ 12-ԻՆ ԿԻՒՄՐԻԻ ՄԷՋ ՏԵՂԻ ՈՒՆԵՑԱԾ ԱՂԷՏԻՆ ՊԱՏՃԱՌԱՒ ԱՌԿԱԽՈՒԱԾ ԷՐ)
ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ՎԱՐՊԵՏԵԱՆ
ԱՐԾՐՈՒՆԻ ԱՒԵՏԻՍԵԱՆ
15 տարի անց Հոկտեմբերի 27-ի գործով ցմահ դատապարտյալը խոստանում է վեր հանել ողջ ճշմարտությունը
.armlur.am
http://hayeli.am/article/580808/
armlur.am-ը հայտնում է, որ 1999թ. հոկտեմբերի 27-ին ՀՀ Ազգային ժողովի նիստերի դահլիճում ահաբեկչության գործով ցմահ ազատազրկման դատապարտված 50-ամյա Էդուարդ Գրիգորյանը պատրաստվում է ամեն ինչ պատմել դեպքի մասին:
Թե ինչու դեպքից 15 տարի անց, ցմահ դատապարտյալը բացատրում է հետևյալ կերպ. «Ողորմի ինտերնետ հնարողի հորը: Ես պատրաստվում եմ ձեզ հետ խոսել փաստերով ու փաստաթղթերով, որոնք կարելի է ստուգել: Եվ կախված չեմ ոչ մի վարձու լրագրողից կամ լրատվամիջոցից»: Մասնագիտությամբ մանկական օրթոպեդ-տրավմատոլոգը հայտարարել է, որ հանգամանորեն ու փաստարկված ներկայացնելու է իրական պատճառները, դեպքը և հետևանքները, պատմելու է այն ամենը, ինչը երկար տարիներ «համառորեն և բավական փնթի ձևով փորձում են թաքցնել հասարակությունից»: «Խոստանում եմ շատ պատասխանատու մոտենալ այս ամենին, որովհետև սա միայն իմ անձնական գործը չէ:
Մինչև հիմա լրատվամիջոցները, չնչին բացառությամբ, իրենց տերերի պատվերով արել են ամեն ինչ, որպեսզի քննության առարկա չդառնան իրական պատճառներն ու հետևանքները: Այլապես հարցեր են առաջանալու, որոնց տակից նույն այդ տերերը երբեք չեն կարող դուրս գալ: Ընդ որում՝ տերերը ոչ միայն իշխանության մեջ են, այլև ընդդիմության: Առաջիկայում անուն առ անուն քննության կառնենք առավել նշանակալիցներին և կպարզենք, թե նրանցից ով ինչով էր զբաղված 1994-99թթ.:
Առայժմ առանց մանրամասների մեջ խորանալու ասեմ, որ Հոկտեմբերի 27-ից առաջ իշխանությունը գոյատևում էր դրա պատճառներով, դրանից հետո` հետևանքներով: Իրավիճակն արմատապես շտկելու միակ ճանապարհը դեպքի, դրան նախորդած և հաջորդած իրադարձությունների մասին ամբողջ ճշմարտությունն ասելն է: Հրապարակելու եմ նյութեր քրեական գործից։
«Տուժողների» և «վկաների» ցուցմունքներից հատկապես երիտասարդները շատ բան կիմանան այսօր տարբեր հարթակներից կոկորդ պատռողների մասին և ավելի ուշադիր կլինեն քաղաքական «տարբեր ճամբարներ» ներկայացնող գործիչների հետ իրենց շփումներում։ Հուսով եմ, որ ապագայում նրանք կընտրեն ավելի լավ պառլամենտ, որտեղ պատգամավորների ընդհանուր պլանը չի հիշեցնի օժանդակ դպրոցի ավարտական լուսանկար»,- շարունակելով խոսքը՝ ասել է դատապարտյալը՝ միաժամանակ հավելելով, որ առանձին կանդրադառնա Արմենակ Արմենակյանի սպանության հանգամանքներին։ Ըստ դատապարտյալի՝ սա ուրիշ պատմություն է ուրիշ մարդկանց մասին։ Կպարզվեն նաև շատերին հուզող ուրիշ հանգամանքներ։
Վերջում դատապարտյալը նշում է. «Հոկտեմբերի 27-ը դիտարկելու եմ երկու ասպեկտով` իրավական և քաղաքական: Այս դեպքում սրանք իրարից առանձնացնելը հեշտ չէ, բայց ես կփորձեմ»: Իսկ Armlur.am-ի հարցին՝ երբ է պատրաստվում «բարձրաձայնել իրականությունը», դատապարտյալը խոստացավ. «Շուտով, շատ շուտով»:
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆ
ԿՈՒՍԱԿՑԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆ
1375թ. Կիլիկիան օտարաստեղծ / կիսահայ շինծու թագաւորութիւնը Արաբական կայսրութեան ոտնակոխման ենթարկուելէ 543 տարի յետոյ միայն կեանքի կը կոչուի հայկական ԿՈՒՍԱԿՑԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆ մը՝ Հայաստանի Հանրապետութիւն կոչուած:
1918թ. Մայիս 28:
1920թ. հայկական առաջին այս կուսակցապետութիւնը Պոլշեւիզմի փոխանակումէն 71 տարի ետք, անգամ մը եւս պատմական իրադարձութեանց ներքոյ կը վերածնի Հայաստանի Հանրապետութիւնը ԿՈՒՍԱԿՑԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆԸ:
1991թ. Սեպտեմբեր 21:
21 սեպտեմբեր 2014թ., Հայաստանի կուսակցապետութեան 23-րդ տօնը մի անգամ ընդ միշտ պէտք էր վերականգնէր հայկական պետականութեան արժեւորման հրամայականը, նամանաւանդ համաշխարհային հետզհետէ ծանրակշիռ պայմաններու ներքոյ, որտեղ առաւելաբար գերակշռող է անհայրենիք ազգերու եւ ժողովուրդներու դէմ իրագործուած ճնշումներն ու ջարդերը:
Ազգային պետականութեան անհրաժեշտութիւնը կարեւորագոյն ազդակն է, ազգային ինքնութեան պահպանման համար, զոր կը գոյաւորուի ԱԶԳ – ՊԵՏՈՒԹԻՒՆ – ՀԱՅՐԵՆԻՔ համադրութեամբ:
Այս իրողութիւնը միջազգային հարթակի վրայ անպայմանօրէն կը հաստատէ ազգային պետականութեան գերիշխանութիւնը:
Համաձայն այս վարկածին, իւրայատուկ սահմանադրութեամբ գոյատեւող պետութիւն մը, որ տնտեսապէս նաեւ ուժեղ հիմեր ունի՝ կրնայ քաղաքականապէս գերակշռող դեր ունենալ միջպետական յարաբերութեանց մէջ:
Սակայն նկատի ունենալով Հայաստանի կուսակցապետութեան տնտեսական ու քաղաքական բացթողումները՝ այսօրուայ դրութեամբ անկարելի է ակնկալել պարտադրողական յարաբերութիւն վարելու հաւանականութիւնը:
Այս կարեւոր զլացումներու բերումով, Հայաստանի կուսակցապետութիւնը իրաւազրկուած կը մնայ հողային պահանջատիրութեան վերաբերեալ: ԱՐԵՒՄՏԵԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆ:
Պէտք չէ զանց առնել Հայաստանի կուսակցապետութեան մաֆիական սիսթեմը այս առնչութեամբ, որով կապանքած է երկրի հարստութիւնը՝ զանազան ոլորտներով:
Հայկական Անկախ եւ Ինքնիշխան պետականակերտուած կառոյցները մաքնիսային ուժգնութեամբ պէտք է հետամտին ՀԱՅԿԱԿԱՆ մարդուժի եւ դրամուժի սեփականատիրացման՝ կերտելու ինքնուրոյն պետականութիւն մը:
Հակառակաբար այն վիճակներուն, զորս կը տիրեն կայսերական տէրութիւններու մէջ, ուր առաւելաբար մարդկային աղբանոցը խեղաթիւրած է «ազգային ինքնութիւն» պետականութիւն-հանրապետութիւնը:
Հայաստանի պետականութիւնը սկզբնական տարիներէն բնութեան ու տարածաշրջանային պատերազմական կործանարար իրադրութեանց պատճառաւ ժողովրդային երկարատեւ խանդավարութեան առարկան չդարձաւ, որով առաջին պետականութեան սահմաններէն երկու տասնեակ հազար աւելի հաշուող երկրորդ տիրապետութիւնը, այսօր չի կարող պահպանել գնահատելի քանակով բնակչութիւն, որոնց բազմութիւնը մտահոգութեան առարկայ պիտի ըլլար ջարդի ու ցեղասպանութեան հեղինակ դրացի թուրքերուն եւ ազէրիներուն:
Նոյնն է վիճակը Արցախի պարագային: ՊԱՐԱՊԻՍՏԱՆ։
Այսօր, աշխարհի վրայ գոյութիւն ունին Հայաստանի Տիրապետութեան սահմաններէն աւելի փոքր տարածքով երկիրներ, ինչպէս Լիբանան (10 հազար եւ ջնջին քառ. Քիլ.), որտեղ աւելի բնակչութիւն կայ (Երեք միլիոնէ աւելի) քան Հայաստան:
Յետ մնացած ըլլալու կարեւորագոյն դրդապատճառներէն, որու առ ի հետեւանք յառաջացած է եւս դժբախտ կացութիւն, այն է վերաբնակեցումը:
Հայոց չէ տրուած Հրէից վերաբնակեցման քաղաքականութենէն դաս առնել:
Պատմական նախանցած դարաշրջաններու ծանր փորձութիւնները որպէս դասագիրք պէտք է ծառայեցուին նոյնօրինակ սայթաքումներէ հեռու մնալու համար:
Հայաստանի կուսակցապետութեան կրկնումի 23-րդ տօնի առթիւ կարելի է հաստատել, որ ընկրկումները՝ ընդհանուր առմամբ դիտաւորեալ և պարտադրեալ, կը գերազանցեն ակնկալուած պետականակերտման իրագործումները, եւ միայն յոյս պէտք է ունենալ, որ յաջորդող տարեդարձները հիմնաւորէն պետական ախտաբանութեան արդիւնքները:
Ֆիլիփ ՍԱՍՈՒՆ
21 ՍԵՊՏԵՄԲԵՐ 2014
ՁՈՐԻ ՄԻՐՕ՝
անմահկանացուն
Սօս Սարգսեան, ՁՈՐԻ ՄԻՐՕ
Սօս Սարգսեան, համահայկական եւ համաշխարհային արուեստի մեծագոյն վարպետներէն, բայց աւելի Նահապետներէն, իր երկրային կեանքին հրաժեշտ տուաւ ըստ Աստուածային հրամանագրին, որով Ադամական թուլութեան առ ի հետեւանք, մահը շնորհեց, իբրեւ վարձքը մեղքի:
« . . . քանզի հող էիր դուն, ու հողի պիտի դառնաս » Գիրք Ծննդոց 3 : 19
Ուստի, բոլորս պարտաւոր ենք մեր կեանքով վճառելու այն մեղքի համար, որով ՄԵՐ (մարդկութեան) նախահայրերը գործեցին, զոր ժառանգաբար կը կրենք ՄԵՆՔ:
«Վասն զի ինչպէս մարդէ մը մեղքը աշխարհ մտաւ, եւ այն մեղքէն մահը, եւ այնպէս ամէն մարդոց վրայ տարածուեցաւ մահը, քանզի ամէնը մեղանչեցին»: Հռովմայեցիս 5:12
Սեպտեմբեր 26, 2013ը կը մնայ Տարօնայ Իշխնձորցի Ձորի Միրօյի՝ Սօս Սարգսեան հանրայայտ դերասանի կրկնակի գոյատեւման նշանակալից օրը:
Այդ օրուանից հայութեան մտքերում կը թարմանան մի անքամ ընդմիշտ, ՄԵԾԵՐՈՒ յիշողութեան պարտաւորութիւնը, որոնք բեղմնաւորած են ազգային մշակոյթն ու վերընթացութեան մէջ պահած զայն:
Սօս Սարգսեան «Արտաշէս»ը, «Կոլխոզի նախագահ»ը, «Քահանա»ն, «Մուրատ»ը, «Կոմիտաս»ը, «Միլիցիայի լեյտենանտ»ը, «Նահապետ»ը, «Մովսէս»ը, «Ոսկերիչ»ը, «Պետրոս»ը, բայց նաեւ «ՁՈՐԻ ՄԻՐՕ»ն իր հրաժարականը կու տայ հողային կեանքէն, յոյս ունենալու առ Աստուած «Մեռելներէն Յարութիւն» առնելու երկրային ՆՈՐ ԿԵԱՆՔԻ համար . . . :
«Եւ յոյս ունիմ առ Աստուած, ինչպէս անոնք ալ ակնկալութիւն ունին, որ մեռելներու յարութիւն պիտի ըլլայ, թէ՛ արդարներուն եւ թէ՛մեղաւորներուն»: Գործք Առաքելոց 24 : 15
Սօս Սարգսեան վաստակաւոր ու ստեղծագործ արուեստագէտը միշտ պիտի մնայ ազնուագոյն դերասաններու շառաւիղի մարդ, իր գործունէութեամբ նորօրեայ Հայաստանեան «սերիալային կուլլողներու» մտքերում մխրճելու այն հրամայականը, թէ կարելի է եւ յարգելի / համբաւաւոր դառնալ, առանց անպայմանօրէն ազգային իւրայատկութենէ հրաժարուելու Նիւ Եորք-եան մաֆիոզոները ընդօրինակելով:
Սօս Սարգսեան Ձորի Միրօն յաջողած է կատարելապէս ու ամենայն հարազատութեամբ մարմնաւորել թէ՛ Արեւմտեան Հայաստանցին, թէ՛ Ջաւախեցին եւ թէ՛ օտարածին կերպարները: Լոռեցու յատուկ ազնուութեամբ:
Սօս Սարգսեան տաղանդաշատ հայ մարդու չգոյութիւնը պիտի մնայ մեծ կորուստ՝ ի տես տիրող հայակործան վտանգներուն:
Մեծ դաս, պարապ տակարներու ամբոխ մը կազմած Հայաստանեան «չտես տեսաւ» իրավիճակի դերակատարներուն եւ մանաւանդ «Սփիւռքեան» այլասերած – մոլորածներուն, որոնցմէ՝ ըստ «աւանդական» կուսակցական լրատուութեան, իբրեւ թէ «աւելի կը վախնայ Թուրքը» . . . :
ՍԱՍՆԱԼՈՒՐ INFOSASOUN
Սեպտեմբեր / Septembre 28, 2013
ԸՆՏՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐ, ԸՆՏՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐ
ՖՐԱՆՍԱ՝ ՆԱԽԱԳԱՀԱԿԱՆ
ՀԱՅԱՍՏԱՆ՝ ԵՐԵՍՓՈԽԱՆԱԿԱՆ
Ֆրանսայի մէջ նախագահական ու Հայաստանի մէջ երեսփոխանական ընտրութիւնները այս տարի ժամադրուած էին ապրիլ-մայիս ամիսներուն, որպէսզի մէկտեղ նախագահ նորոգեն ու միւստեղ երեսփոխաններ:
Նախագահական թեկնածուներու հանգամանքներու եւ իրենց ծրագրերու լայն ու բարակ տեղեկատուութիւնները շատ ու շատ թղթակիցներ եւ լրատուամիջոցներ արդէն կատարած են ու պիտի շարունակեն մինչեւ որոշուած ժամկէտը, ըլլան անոնք հայկական թէ ֆրանսական, այնպէս որ միալարային նմանօրինակ երաժշտութիւնը այստեղ եւս չի նուագելու մտօք կացութիւնը կը նկարագրենք այլ ոճով:
Թէեւ Հայաստանի պարագային հեռու չենք նոյնպիսի ընտրական արշաւէն, սակայն ընտրութիւններու բնոյթը այնուամենայնիւ նմանատիպ է, ամենուրէք:
Ֆրանսայի նախագահական թեկնածուները այս անգամ տասն են թուով, հակառակ նախորդ ընտրութիւններուն, որոնց քանակը 15-ն ալ կ՛անցնէր:
Ֆրանսա՝ նախագահական, Հայաստան՝ երեսփոխանական ընտրարշաւի գլխաւոր եւ կարմրագոյն «թեմաները» համահունչ էին, բայց իրարմէ կը տարբերէին որակով ու ծաւալով:
Ծրագրային եւ թեմային համագոյութիւնը հետեւաբար հոս եւ հոն կը փայլեր ու կը փայլեցներ բոլոր անոնց աչքերը, որոնց համար մարդ «իշխանը» միակ յուսադրիչն է, զոր կրնայ զիրենք ազատագրել անդունդայնութենէն:
Մինչդեռ խորքին մէջ պատճառը բանսարկու ոյժեր են, զորս ընդհանրապէս աներեւելի են քաղաքացիներուս ակներէն:
Ուստի եւ ամէն բան ալ ընտրավազքի մարզիկներէն կախուած չէ:
Սակայն եղելութիւնը երբեք չի մտահոգեր ժողովրդային զանգուածի առաջ տապլտկող թեկնածուներուն, վասն որոյ անոնք չափազանց սողուն, ճկուն եւ մարտունակ են մագնիսապատելու իրենց քուէարկուները:
Օրինակ, Ֆրանսայի եւ Հայաստանի գլխաւոր բնաբանները անտարակոյս ժողովրդային բոլոր խաւերուն բարօր կացութեան ապահովումն էր, ի մասնաւորի եկամուտներու յաւելումները, նաեւ թոշակներու բարձրացումները, աշխատանքի ոչ միայն ապահովումը, այլ աւելին, բազմացնելու խոստումները, ինչ որ իրականացուց Ֆրանսայի այժմու նախագահը, որով այսօր 4,5 միլիոնը գերազանցող գործազուրկ կայ, հակառակ 2007թ. ընտրութեան տարուայ վիճակին, երբ այդ թուաքանակը կէսն էր. Իսկ ընկերութիւններու շոքիացումը աւելիով կը նշմարուի, որոնք չեն դադրիր, ու Հայաստան ալ մխիթարելի չէ:
Հետեւաբար, լաւ խաղագարդ մը անոնց ձեռքը, որոնք օրհնութիւններով լի խոստումներով կ՛ընդառաջեն:
Ամէն ոք, քաջ «գիտակից է երկրի կարիքներուն», հոս ու հոն «մրցունակ» ծրագրերու մարզիկներ, «մերը ուրիշ է – լաւագոյնն է» լօզունքի նման:
-
Ֆրանսա, խոստում կայ նուազագոյն ամսականը 1700 եւրոյի հասցնելու,
-
Հայաստան, խոստումներ կան 245,000 դրամի,
-
Ֆրանսա, թոշակներու յաւելման խոստումներ,
-
Հայաստան, 99,000 դրամ խոստացող,
-
Ֆրանսա, այլեւս կը սարսափին յատկացումներու յաւելումներու մասին խօսելէ,
-
Հայաստան, «պետական հովանաւորութեամբ բուժօգնութիւն» կ՛ըսուեր . . . ձրի . . . ,
-
Ֆրանսա, ընկերային պայմաններու վատդարացման մասին կ՛ողբան,
-
Հայաստան, «սոցիալապէս ապահով վիճակի» մասին կը խոստանան,
-
Ֆրանսա, Համայնավար թեկնածուն յանդգնեցաւ
«Անկցի Ֆրանսական կայսրութիւնը» բացագանչել,
-
Հայաստան, Համայնավարները «խորհրդային տարիներու բարիքները» վերհանեցին,
իսկ սոցիալիզմի երգիչները, «սոցիալիզմի համակարգ» ճչացին,
-
Ֆրանսա, քուէարկուներու «մեծամասնական» մասնակցութեան հորդոր կար,
-
Հայաստան, «վաղ առաւօտեան հարեւանների հետ քուէարկեցէք . . . համար . . .»,
-
Ֆրանսա, «իրաւունքը ժողովուրդինն է»,
-
Հայաստան, «իշխանութիւնը բոլորինն է», «դուք եք տէրը»,
«պետութիւնը ձերն է», «մենք ձեզ հաշուետու ենք»,
-
Ֆրանսա, ամէնուրէք Tricolor-ը կը ծածաներ, մեծ հօր – ԱՄՆ – ընտրարշաւի nationalism-ը ընդօրինակելով,
-
Հայաստան, եռագոյն դրօշը հազիւ թէ երեւեր՝ պետականութեան հանդէպ հաւատքի ու յոյսի կրած անկման պատճառաւ,
-
Ֆրանսա, Համայնավարներու կարմիր վզնոցները կը շողշողային,
-
Հայաստան, Ուգրանիական ընտրավազքի նարնջէ վզկապներու ընդօրինակութիւն մը կար Ժառանգականներու կողմէ՝ «նոր Հայաստան» քարոզելու,
իսկ այլ աւետարանիչներ, «մենք մտնելու ենք գիւղէ գիւղ եւ տունէ տուն» կը բացագանչէին՝ մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի պատուերը կատարելով ճշմարտութիւնը ջամբելու, ՀԱԿ-այական «տերմինով»,
-
Ֆրանսա, թեկնածուները արտաքնապէս երեւելի էր, որ նիհարեցման սննդակարգ պահողներ էին – régime minceur,
-
Հայաստան, Տիգրան Մեծ-ի օրերու Հերգուլես-ներ են – Hercules,
-
Ֆրանսա, երկրագործութեան փճացման համար կը ցաւակցէին,
-
Հայաստան, «գիւղատնտեսութեան արդիւնաբերութեան ուռճացման» ու ցաւազրկման օրինակներ կու տար նախագահը,
-
Ֆրանսա, փոփոխութիւն պոռթկացող Ընկերվարականները ընդօրինակած էին Հայաստանի հասարակական ընկերակցութեան նշանաբանը՝ ՀԻՄԱ ,
-
Հայաստան, Օրինացականները «պէտք է վերցնել այս միջնադարեան համակարգը» կը ՔԱՐԿՈԾԷԻՆ . . . :
Այսպէս, ընտրապայքարը մէկտեղ նախագահական, միւստեղ երեսփոխանական, բայց համանմանութիւններու շարք ու շարանով՝ ոճային ու բովանդակային չնչին տարբերութիւններով հանդէս կու գային ժողովուրդի առաջ:
Երեւոյթը իր խորքով պէտք է զգաստացնէ Հայաստանի այն ազգակիցները, որոնց տակաւին չէ յաջողուած Եւրոպայի գիրկը նետուելու, եւ որոնց մէջ շատ են անոնք, որ լորձնաշուրթ արտայայտութիւններով այս երկիրներու անունները կ՛արտասանեն, իբրեւ քաղաքակիրթ եւ ճարտարապետականացած համակարգեր:
Թէեւ նշանակալի յառաջխաղացքներ կրնան իսկապէս զգալի ըլլալ եւ այլատիպ կենցաղավարութիւնը նոյնպէս ակնյայտ է բաղդատելով «մեր» կարգերուն հետ՝ սակայն իբրեւ մարդ, նոյն տառապանքը կը տիրէ:
Վերջապէս, ինչպէս որ Ֆրանսա, ընտրական քարոզարշաւի օրերուն «իսլամական» կատաղութիւն տեղի ունեցաւ, Հայաստան եւս «Ազրպէյճանական ֆիլմերի փառատօն» Անկլօ-Ամերիկեան հովանաւորութեամբ, սկսած Al Capone-ի մայրաքաղաքէն՝ Կիւմրի:
Բարեբախտաբար սակայն, ազգային գրգռուած կատաղութիւնը կայծակնային առագութեամբ վերջ դրաւ նման ոտնձգութիւններուն, առանց որ հասկնայինք, թէ ի՞նչպէս պետական ընդդիմութիւն տեղի չունեցաւ, երբ «ներխուժող» կողմը պետական մակարդակի տարամերժxénophobe, ատելավառ եւ ցեղապաշտական քաղաքականութեան հրահրողն է:
Ս Ա Ս Ն Ա Լ Ո Ւ Ր
Ապրիլ 20, 2012
ԴԱՇՆԱԿՆԵՐՆ ՈՒ ԱՀԱԲԵԿՉՈՒԹՅԱՆ ԴԵՄ ՊԱՅՔԱՐԸ
No 328 (ինտերնետային No 488), Հոկտեմբերի 24, 2003 թ., ուրբաթ
Անցյալ խորհրդարանական եռօրյան բավականաչափ ուշագրավ էր հատկապես զավեշտի սիրահարների համար: Ազգային ժողովում պատգամավորների ուշադրությանն արժանացավ «Ահաբեկչության դեմ պայքարի մասին» օրենքի նախագիծը: Օրինագծի քննարկման նիստը վարում էր ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ, Աժ փոխնախագահ Վահան Հովհաննիսյանը, որը ժամանակին մեղադրվում էր ահաբեկչական գործողություններ նախապատրաստելու մեջ: Իսկ նախագիծը ներկայացնում էր ՀՅԴ խմբակցության անդամ եւ նույն խմբակցության քարտուղար Հրայր Կարապետյանը: Նշյալ օրինագծով նախատեսվում է ոչ ավել, ոչ պակաս` ահաբեկչության դեմ պայքարի հանրապետական շտաբ ստեղծել, այսինքն` եւս մեկ զինված ստորաբաժանում, եւ որը, բնականաբար, կցանկանային ղեկավարել հենց իրենք` դաշնակները:
Թե ինչպիսին է դաշնակցության վերաբերմունքը ահաբեկչության նկատմամբ, հայտնի է բոլորին: Հիշենք` դաշնակցության ոչ վաղ անցյալի պատմությունից ընդամենը մեկ-երկու դրվագ` «Դրո» ահաբեկչական կառույց եւ նույն անվամբ` գործ, «Վահան Հովհաննիսյան+30», «Հոկտեմբերի 27-ի» գործով հինգ ամբաստանյալներից երեքի դաշնակցական անցյալ եւ այլն: Ահաբեկչության նկատմամբ անսանձ ձգտումը արտահայտվել է ոչ միայն դաշնակների բացահայտ գործունեությամբ, այլեւ դաշնակցության պարագլուխների` ի լուր աշխարհի կատարած հայտարարությունների շնորհիվ: Քոչարյանի հենարանը հանդիսացող դաշնակցությունը, ի դեմս նրա անդամ Վահան Հովհաննիսյանի, մի առիթով հայտարարեց, թե Հայաստանն իր հարեւանների հետ ունի ոչ թե սահմաններ, այլ ճակատ, իսկ նրա հայր Էդուարդ Հովհաննիսյանն ընդհանրապես չի բացառում ահաբեկչությունն ու հեղափոխականությունը` որպես քաղաքական պայքարի ձեւ:
Իսկ ինչպիսի՞ն է եղել դաշնակցության անցյալը: Երբեմն կեղծ առասպելներ են տարածվում հասարակության շրջանում եւ թյուր կարծիքներ արմատավորվում «ամենահին» կուսակցության անարատության ու անբասիրության մասին: Մինչդեռ անցյալը բավականին մտահոգիչ է: Որպես ասվածի ապացույց բերենք` «Դաշնակները իմպերիալիզմի գործակալներն են Մերձավոր Արեւելքի երկրներում» (Ջ. Կիրակոսյան, Հ. Հակոբյան, 1960թ.) գրքից մի քանի ուշագրավ հատվածներ: Հեղինակները հանդես են գալիս դաշնակներին մերկացնող անհաշիվ փաստերով եւ վկայում այն մասին, թե Մերձավոր Արեւելքի երկրներում դաշնակցությունն իրեն ինչպես էր անմնացորդ նվիրել գաղութարարների ծրագրերին ծառայելու գործին եւ ամբողջապես հակադրվել արաբ եւ հայ աշխատավոր զանգվածների արմատական շահերին: «Դաշնակները ծառայում էին պատերազմի սեւ ուժերին եւ այդ է պատճառը, որ նրանց գործունեությունն արժանի հակահարված է ստանում ոչ միայն Մերձավոր Արեւելքի առաջադեմ շրջանների կողմից, այլեւ ողջ սփյուռքահայության կողմից: Դաշնակները հենարան չունենալով սփյուռքահայ զանգվածների շրջանում, վարձվել են իմպերիալիզմին՝ լրտեսական ծառայության համար եւ սնվում են նրա փշրանքներով: Դաշնակցությունն իր անհամար ոճիրների, մատնությունների, հակահայկական արգահատելի գործունեությամբ ավելի մերկապարանոց է դարձել: Դա բնությամբ պատեհապաշտ ավանտյուրիստների մի թայֆա է…», գրում են հեղինակները եւ բերում մերկացնող եւ առավել կոնկրետ փաստեր, որոնց եւ այսօրվա հայաստանյան քաղաքական իրականության միջեւ կարելի է շատ հստակ զուգահեռներ տանել. «1958թ. մայիսից Լիբանանի ժողովուրդը ոտքի կանգնեց վերջ տալու պրեզիդենտ Շամունի եւ նրա պրոիմպերիալիստական, հակազգային քաղաքականությանը, որը երկրի անկախությունը դրել էր խիստ վտանգավոր կացության մեջ: Իր իշխանության ամբողջ տեւողության ընթացքում Շամունը հովանավորեց դաշնակ ավազակախումբը:
Շամունը նպատակ ուներ այս ձեւով տիրանալ հայերին եւ նրանց օգտագործել իր ոճրագործ նպատակների համար: Այդ իսկ պարճառով նա քաջալերեց եւ պաշտպանեց այս ավազակախումբը: Ապստամբական շարժման հենց առաջին օրերից դաշնակները գործի անցան: Մինչ Լիբանանի հայ աշխատավոր մարդիկ վճռականորեն դիրք բռնեցին արաբ եղբայրների շարքում՝ պայքարելու երկրի ազատության եւ անկախության համար, միանալով ժողովրդական դիմադրության ուժերին, Բեյրութի Խալիլ Բեդեւիի, Հաճնի, Չարչաբուքի, Մասլուխի, Շուֆի եւ այլ շրջաններում, դաշնակները սպանդի ասպարեզ դարձրին Էշրեֆիե եւ Բուրջ Համուտ թաղամասերը: Արաբական թերթերն ամեն օր նյութեր էին հրապարակում դաշնակների խժդժությունների ու ոճրագործությունների մասին:
Ահա այդ ժամանակ էր, որ Բեյրութ էր ժամանել ամերիկյան լրտես մայոր Ե.Լաչինյանը՝ ամերիկյան «դեսպանության կցորդի» պաշտոնով: Այդ սրա արգահատելի գործունեության հետեւանքով էր, որ դաշնակ տեռորիստները սկսեցին ավելի լկտիորեն գործել, կրակ բացելով Բեյրութի հայաշատ թաղամասերի գործադուլավորների եւ ապստամբների վրա` սպանելով հայ եւ արաբ բազմաթիվ հայրենասերների»:
Եվս մեկ հատված նույն գրքից. «…Մի ժամանակ դաշնակ պնակալեզները Իրաքի ժողովրդի դահիճ, իմպերիալիզմի հավատարիմ կամակատար Նուրի Սայիդի մերձավոր հենարանն էին եւ օգտվում էին նրա հատուկ խնամակալությունից: Իմպերիալիզմի հավատարիմ ծառան բոլորովին էլ պատահական չէր, որ նրանց էր վստահել Բաղդադի հայ գաղութի տեր ու տնօրինությունը: Դեմոկրատիայի բացարձակ բացակայության պայմաններում դահճապետ Նուրի Սայիդի սվինների միջոցով դաշնակներն իրաքահայերին պարտադրել էին իրենց ապօրինի «Ազգային իշխանությունները», գործելով հետադիմական բոլոր ուժերի հետ միավորված»:
Ահա փոքր դրվագներ դաշնակցության հարյուրամյա «հարուստ» եվ խոսուն պատմությունից:
1998 թվականից սկսած, իրավիճակի փոփոխման արդյունքում դաշնակցությունն իրեն սկսեց ավելի ազատ զգալ Հայաստանի Հանրապետությունում` ստանալով Քոչարյանի հովանավորությունը: Իսկ դա, բնականաբար, բավական չէ նրանց: Դաշնակցության այսօրվա անթաքույց ձգտումները` ամեն գնով տիրանալ ուժային կառույցներին, հայտնի է նաեւ իշխանության կրողներին: Եվ բոլորովին էլ զարմանալի չէ, որ այսօր դաշնակցությունը «Ահաբեկչության դեմ պայքարի մասին» օրենքի նախագիծ է մշակել ու ապագայում էլ ահաբեկչության դեմ պայքարի հանրապետական շտաբ է ստեղծելու: Իսկ ու՞մ համար է այն ստեղծվում, ավելի ճիշտ` ու՞մ դեմ է ուղղված այդ քայլը… Համենայն դեպս` ոչ իրենց: